Metabewustzijn - alles is natuurlijk

Traditioneel wordt het bovennatuurlijke als iets wat een uitzondering is op de regel (natuurwetten). De natuurlijke werkelijk wordt gezien als een werkelijkheid dat zich houdt aan de natuurwetten. In sommige zeldzame gevallen zou er sprake zijn van een wonder, een wonder is een gebeurtenis dat zich niet houdt aan de natuurwetten, een uitzondering op de regel dus. In dat licht gezien is een natuurwet niet heilig, maar iets waar de (even) aan kunt ontsnappen.

Wanneer je het natuurlijke definieert als iets wat de gehele werkelijkheid omvat, dan kan het bovennatuurlijke per definitie niet bestaan. Stel dat het bovennatuurlijke wel bestaat, dan was de vermeende natuurlijke werkelijkheid niet gedefinieerd als de gehele werkelijkheid, en voldoet deze vermeende natuurlijke werkelijkheid niet. Om deze weer geldig te maken, dan moet het vermeende bovennatuurlijke als onderdeel van het natuurlijke werkelijkheid opgenomen. Tevens wordt hierdoor het bovennatuurlijke element overbodig en kan deze geelimineerd worden.

Ik zie de parapsychologisch als een tak van waarin zich elementen zich bevinden, die door de gevestigde wetenschap (op dat moment) niet wordt onderkend en dus niet een onderdeel vormen binnen de gevestigede wetenschap. Die elementen worden in feite als "bovennatuurlijk" gezien door de gevestigde wetenschap, waarbij de natuurlijke werkelijkheid wordt gedefinieerd door de gevestigde wetenschap. Door de ontwikkeling van zowel de de techniek als de wetenschap zelf, zijn er in het verleden toch gebleken dat enkele elementen in de (voormalige versies) van de parapsychologie achteraf toch passen in de vernieuwde frameworks van de gevestigende wetenschap. Nadat deze elementen zijn overgenomen, zijn de elementen geen onderdeel meer van de psychologie, aangezien ze niet meer als bovennatuurlijk worden gezien. Hierdoor de parapsychologie op elk huidig moment gezien als een tak waarvan diens elementen als bovennatuurlijk worden gezien. Alleen als je vanuit het gezichtspunt van de gevestidge wetenschap op een bepaald moment terug kijkt naar de parapsychologie van een eerdere moment, dan pas blijken er elementen in te zitten, waarvan deze nu worden gezien als natuurlijk.

Ook binnen de Lucide Droom is de acceptatie ervan sterk afhankelijk van de ontwikkeling van de techniek, in bijzonder de electronica. Pas nadat er goede EEG technieken zijn toepast in de wetenschappelijk onderzoek naar lucide dromen, kan er aangetoond worden dat lucide dromen zeer waarschijnlijk zijn. Nadat dit fenomeen door de gevestigde wetenschap is geaccepteerd, is het onderdeel van de reguliere psychologie geworden en eigenlijk een dood onderdeel van de parapsychologie geworden.

Ik geloof dat ook een bepaalde vorm van dualisme onderdeel zou moeten zijn van het framework van de natuurlijke werkelijkheid. In tegenstelling van het bovenstaande zal het flink moeilijker zijn, omdat de natuur zo in elkaar zit, dat je dit niet formeel wetenschappelijk kan aantonen. "qualia" een het "persoonlijke nu" zijn noodzakelijk prive, je kunt het niet naar buiten brengen. Dat kan ook niet, door de aard van de natuur: zowel het "persoonlijke nu" als de "(actuele) qualia" zijn fundementeel variabel, met als gevolg dat de positie van het "persoonlijke nu" en de "actuele qualia" die daarvan afhankelijk is, vanuit "onze" werkelijk niet gedefineerd is.

Wij hebben allemaal een beeld van de werkelijkheid, dit beeld wordt in sterke mate bepaald door de cultuur/culturen waarin iemand leeft of heeft geleefd. Ook speelt een zekere mate van groepsdruk, men wilt niet gezien worden als iemand die dom, waanzinnig of afwijkend is. Deze mate van groepsdruk kan sterk verschillen van aard tussen de culturen. "Zweverigheid" is een eigenlijk een kwalificatie over een verzameling van ideeen, deze verzameling van ideeen (eigenlijk is het een memeplex) past niet goed binnen het framework (ook een memeplex) van de cultuur van waaruit de kwalificatie "zweverigheid" wordt toegepast. "Zweverigheid" is dus een gevolg van verschillende wereldbeelden. Wat voor de een als "zweverig" wordt gezien, is dat voor een ander niet. Omdat bij de eerste genoemde het 'zweverige element" niet past in diens framework en bij het laatst genoemde juist wel. Het begrip "zweverig" is dus een subjectief begrip.

Het is de taak van de tweede om uit te leggen dat het "zweverige element" toch een onderdeel van de werkelijkheid kan zijn. Noodzakelijk is om eerst uit te leggen wat diens framework is. Dit is soms een heel lastige, want soms is het een enorm netwerk van begrippen en betekenissen, waarvan sommige zeer moeilijk te omschrijven is zoals het begrip "qualia". Zelfs in de filosofie zijn er verschillende betekenissen van "qualia". De betekenis van het begrip "qualia" is weer onderdeel van het framework waar het begrip is ingebed. Als je dan je framework wilt uitleggen waarbij "qualia" een onderdeel van is, en je gebruikt deze term gewoon, dan krijgt de andere een beeld van je framework, die eigenlijk anders is, dan het framework die je wilt overbrengen. Als je vervolgens het "zweverige element" wilt toevoegen, dan onstaat bij de andere toch het probleem dat deze het element niet kan verwerken in diens beeld van jouw vermeende framework. Daarnaast kan het toe te voegen element in conflict (lees: tegenstrijdig) zijn aan 1 of meer andere elementen in de oorspronkelijke framework. Deze dienen dan geelimineerd of veranderd te worden, voordat een nieuwe element toegevoegd ak nworden. Ook dit kan complex zijn. Het begrip "qualia" is niet de enige zeer pittige begrip, ook het begrip "persoonlijke nu" is een onmogelijk uit te leggen begrip. Dit is eigenlijk ook een verkeerde beschijving omdat een "persoon" (uit het deel "persoonlijk") een lichaam is, terwijl dit niet met dit begrip wordt bedoeld. Dit begrip is echt een noodzakelijk onderdeel van het over te brengen framework. Anders kunnen ook de "zweverige begrippen" als bijvoorbeeld "reincarnatie" en "doorcarnatie" niet uitgelegd worden, en ook niet het verschil tussen "potentiele qualia" en "actuele qualia".

Als het dan toch is gelukt om het framework over te brengen, dan zijn eigenlijk al de "zweverige begrippen" overgebracht, omdat deze begrippen eigenlijk al een onmisbaar onderdeel zijn van het framework.

Het resultaat is dan het framework die volledig natuurlijk is, waarbij ook de vermeende "zweverige element" natuurlijke elementen zijn en gewoon onderdeel zijn van de Natuur en ook gewoon natuurwetten zijn. Wie zich verdiept heeft in de natuurkunde, weet dat natuurwetten soms heel moeilijk voor te stellen zijn. In de quatummechanicatie kunnen je niet precies zeggen met welke snelheid een deeltje op een bepaalde plaats is. Er zit een fundamentele stuk onzekerheid verwerkt in onze werkelijkheid. De stap is dan ook klein dat er elementen zijn met een grotere onzekerheid, vanwege de speciale natuurkundige eigenschappen van deze elementen. Omgekeerd is het gemakkelijker te accepteren dat deeltjes een onzekerheidsfactor hebben, als je al gelooft in een element waarvan de positie binnen ruimte en tijd zeer onbepaald is, waanuit de materiele werkelijkheid gezien.